Gods manier van omgaan met ons is het beste voorbeeld voor onze opvoeding. In de Bijbel wordt God ons als de liefhebbende Vader getoond, een Vader die zich ontfermt over zijn kinderen (Ps.103:13), een Vader die zijn kinderen leidt (Ps.32:8), maar hen ook terechtwijst (Spr. 3:12), die rijkelijk geeft als zijn kind om iets vraagt (Luk. 11:13). Paulus roept ons op om navolgers van God te zijn, als geliefde kinderen (Efez. 5:1). God de Vader wil ons een voorbeeld zijn voor onze relatie met onze kinderen, een voorbeeld voor zijn vrijlatende nabijheid, zijn liefdevolle correctie en zijn vrijgevigheid.
Wie kan dit geven aan zijn kinderen? Als je een humeurige, afwezige, bekritiserende, opvliegende of gulzige vader had, dan is het zo moeilijk, om Gods beeld te weerspiegelen in de opvoeding naar je eigen kinderen toe, want wij mensen kunnen alleen doorgeven wat we zelf ontvangen hebben.
Toch is er hoop, want God wil al onze tekorten opvullen met zijn Vaderliefde. Als de perfecte vader, de zorgende God, de consequente leidsman, een vaste burcht wil Hij er ook voor ons ouders zijn. Hoe meer wij in zijn tegenwoordigheid komen, hoe meer we zijn liefde leren kennen. Hoe meer we ons openstellen voor zijn spreken, hoe meer we gaan ervaren dat Hij het beste met ons voorheeft. Hoe meer we onze pijn aan hem afgeven, hoe meer ons hart gaat veranderen. Op die manier veranderen we meer en meer in Zijn beeld en leren we om een goede ouder te zijn voor onze kinderen. We zullen leren om onze kinderen met Gods ogen te zien, om liefdevol met hen te communiceren, om naast hen te staan om hen aan te moedigen en waar het moet consequent de richting te wijzen.
Wat houdt u nog tegen?